Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan Yunus Emre 13. yüzyılda yazdığı eserlerle Anadolu Türkçesinin oluşumuna ve gelişmesine katkıda bulunmuş, kullandığı dil ve sahip olduğu ifade gücüyle sadece Türkiye’de değil dünyanın çeşitli coğrafyalarında da kendinden söz ettiren bir sanatçı olmuştur. Eserlerinin aradan geçen yedi asra rağmen geniş halk kitleleri tarafından okunması ve onlarca araştırmaya konu olması Yunus Emre şiirinin gücünü ve zenginliğini göstermektedir. Hazırlanan bazı çalışmalarda bu zenginlik ve birikimden yararlanılarak yeni ve özgün ürünler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Türkler, tarihi çok eskilere dayanan bir kültüre ve yine onun kadar köklü bir edebi geleneğe sahiptir. Köklü bir mazi ve güçlü bir edebi geleneğe sahip olmanın getirdiği bu birikimden yararlanarak milli kültür ve evrensel değerlerle harmanlanmış nitelikli eserlerin verilmesi Türk edebiyatı ve eğitim sisteminin mühim meseleleri arasında yer almaktadır. Bu bağlamda, günümüzde hazırlanan çeşitli bilimsel çalışmalarda Türk edebiyatının eski dönemlerine ait eserlerin farklı açılardan incelenmesi; bu eserlerden ne şekilde ve hangi alanlarda yararlanılması gerektiğinin ortaya konulması oldukça önemlidir. Bu araştırma da Yunus Emre Divanı’nda yer alan ve Türkçe dersinin öğrenme alanlarından olan okuma, dinleme, konuşma ve yazma becerilerinin eğitimi ve geliştirilmesiyle ilgili ifadelerin tespit edilerek Yunus Emre Divanı’nın Türkçe öğretimine katkısının ortaya konulması amacıyla hazırlanmıştır. Yapılan inceleme sonucunda konuşma becerisiyle ilgili 40, dinleme becerisiyle ilgili 16 ve okuma becerisiyle ilgili 13 bulgu tespit edilmiştir. Yazma becerisiyle ilgili herhangi bir bulguya rastlanmamıştır. Her dil becerisi için elde edilen bulgular gruplandırılarak yorumlanmıştır. Sonuç olarak Yunus Emre Divanı’nda konunun tasavvufî bir yaklaşımla ele alınarak günümüz eğitim felsefesinin temel ilkeleriyle uyumlu bir dil öğretim yönteminin benimsendiği görülmüş, dil eğitiminin farklı kademe ve alanlarında Divan’dan yararlanılması gerektiği vurgulanmıştır.

Yunus Emre, who was one of the greatest poets of Turkish literature, contributed to constitution and development of Anatolian Turkish with his written works in the 13th century, and made a name for himself not only in Turkey but also in various countries around the world thanks to the strength of his expressions and the language he used. That his written works are still being read widely, and that his works are being mentioned in tens of studies even after seven centuries show the strength and richness of the poetry of Yunus Emre. In several studies conducted, it was tried to produce new and authentic works by making use of his poetic richness and experiences. The Turks have a culture dating back to very old times, and a well-established literary tradition, as well. Producing qualified works blended with the national culture and universal values, which is brought by having a deep-rooted past and a strong tradition, is considered one of the vital issues of Turkish literature and education system. In this context, it is quite important to examine the works of Turkish literature belonging to old periods from different perspectives in the studies conducted nowadays, and to suggest in which ways and domains to make use of these works. This study, thus, was designed to reveal the contribution of the Divan of Yunus Emre to Turkish language teaching through determining the expressions related to instruction of reading, listening, speaking, and writing skills, and development of them, which could be found in the Divan of Yunus Emre, and which are the domains of Turkish language learning. As a result of the examination, 40 findings related to speaking skill, 16 findings related to listening skill, and 13 findings related to reading skill were obtained. There was no finding about writing skill. Each of the findings obtained for each of language skills was classified and interpreted. In conclusion, it was discovered that a method of language teaching in accordance with the main principles of philosophy of education was adopted by addressing the issue with a Sufistic approach in the Divan of Yunus Emre. In addition, it was emphasized that it should be benefited from the Divan in different levels and domains of language teaching.